Van jongs af aan wist ik al dat ik met kinderen wilde werken. Ik was dol op kleine kinderen! Ik speelde altijd met poppen en gaf mijn jongere neefjes veel aandacht. Toen ik na de middelbare school een opleiding moest kiezen, viel de keuze dan ook meteen op de opleiding ’pedagogisch medewerker’. Inmiddels heb ik al mijn diploma’s op zak en werk ik als juf op een peuterspeelgroep. Ben je benieuwd hoe ik mijn diagnose diabetes én werk combineer? Lees snel verder!
Diabetes uitleggen aan kinderen
De kinderen waarmee ik werk, zijn tussen de twee en vier jaar oud. Dit is echt een leeftijd waarop ze heel nieuwsgierig zijn en van alles willen weten. Zij vragen dan ook regelmatig wat ik op mijn arm heb of wat dat apparaatje aan mijn broek toch is. En ja, hoe leg je dat uit aan zulke jonge kinderen?
Aan de jongste kinderen vertel ik meestal dat het medicijnen zijn en dat ik zonder deze apparaatjes erg ziek word. De meeste kinderen vinden dat genoeg informatie en gaan weer verder met hun eigen ding. De oudere kinderen (en de kinderen van de BSO waar ik weleens inval) zijn een stuk nieuwsgieriger en willen er alles over weten. Ik leg ze meestal op een simpele manier uit wat diabetes inhoudt. Ik vertel ze dan het verhaal van de sleuteltjes en kluisjes. De insuline is het sleuteltje en de kluisjes zijn de cellen.
Lees ook: Mijn eerste werkdag met diabetes na mijn afstuderen
Het verhaal van de kluisjes en sleutels
Bij alles wat je eet, komen er suikerklontjes in je lichaam. Deze suikerklontjes moeten opgeslagen worden in de kluisjes (cellen), want anders komen er te veel suikerklontjes in je lichaam en word je ziek. Om de kluisjes te openen, heb je sleutels (insuline) nodig. Jouw lichaam maakt deze sleutels zelf, maar mijn lichaam doet dit niet. Daarom heb ik een apparaatje waar deze sleutels inzitten. Af en toe prik ik in mijn vinger, om te kijken of ik meer of minder sleuteltjes nodig heb. Voor de meeste kinderen is het daarna wel duidelijk wat diabetes in grote lijnen inhoudt. Op die leeftijd vertel ik de kinderen nog niet wat er allemaal nog meer bij komt kijken, want daar zijn ze nog veel te jong voor.
Een hypo tijdens schooltijd
Ja, een hypo tijdens schooltijd. Dat komt regelmatig voor. Het lastige aan dit beroep is dat je niet even lekker kunt gaan zitten tijdens een hypo. Je moet de hypo echt snel oplossen en gelijk weer verdergaan met je werk. Als ik een hypo heb, ga ik altijd even naar de wc, waar ik dan een aantal Dextro Energy-tabletten eet. Ik eet deze expres niet bij de kinderen, want dan willen ze ook ‘snoepjes’. Op die leeftijd (2 tot 4 jaar) snappen ze nog niet waarom ik dan wel mag snoepen en zij niet.
Lees ook: Wat is een diabetes noodgeval?
Op mijn plek als juf
Hoewel het niet altijd even makkelijk is om mijn leven met diabetes én mijn werk als juf te combineren, voel ik me enorm op mijn plek als juf. Ik geniet van de kinderen om me heen en vind het enorm fijn dat ik ze wat kan leren. Daarnaast voelen ze je ook perfect aan. Als ik me niet lekker voel, merk je dat er genoeg kinderen zijn die dat aanvoelen en je proberen te helpen en extra lief voor je zijn.
Wat is jouw beroep? Hoe combineer jij diabetes en werk? Ik ben benieuwd!
Meer lezen?
Devlin Klaauwer is 22 jaar jong en kreeg ruim 13 jaar geleden de diagnose diabetes type 1. Haar leven stond op dat moment op zijn kop. Nu 13 jaar later heeft ze leren leven met diabetes en haalt ze alles uit het leven wat erin zit! Ze blogt en vlogt over haar leven met diabetes en deelt elke dag wat op haar Instagram @thelifeofadiabetic.
