Ik ben begonnen met hardlopen. Ja, echt! Als je mij een jaar geleden had verteld dat ik in anderhalve maand 80 kilometer zou hardlopen, dan had ik je uitgelachen. Ik snapte maar niet waarom mensen plezier konden beleven aan rennen. Maar goed, vorig jaar wist ik ook nog niet dat we zo ontzettend veel tijd thuis zouden doorbrengen. Een lockdown doet gekke dingen met je.
In december werd de tweede lockdown aangekondigd (of was het de derde… ik ben de tel kwijt). En net als (bijna) iedereen, baalde ik als een stekker. Vanuit enige wanhoop en frustratie bedacht ik een uitdaging om de donkere wintermaanden door te komen: 5 kilometer rennen. Aangezien ik hardlopen nog geen 100 meter volhield, leek het me de pittige uitdaging waar ik wel aan toe was. Ik maakte een schema, trok mijn hardloopschoenen aan (die had ik nog staan van mijn poging tot hardlopen 4 jaar geleden) en daar ging ik.
Lees ook: van bankhangen naar sporten met diabetes type 1
Diabetes en hardlopen
Pas nadat ik een paar keer een rondje had hardgelopen, realiseerde ik mij dat ik de combinatie van diabetes type 1 en hardlopen een beetje had onderschat. De eerste rondjes die ik deed, waren zo’n 2 kilometer waarvan ik volgens mijn schema meer dan de helft moest lopen. Mijn schema is namelijk opgebouwd uit interval hardlooprondjes. Toen de afstand toenam en ik in verhouding meer meters rennend ging afleggen, begon mijn diabetes dat ook te merken.
De eerste vijf weken ging het eigenlijk super goed. Ik kon aardig goed inschatten hoeveel insuline ik wel of niet nodig had tijdens een rondje hardlopen en eventuele hypo’s ving ik snel en goed op. Echter, hoe meer ik ging rennen, hoe lastiger het werd, merkte ik. Wel begon ik enorm veel plezier te krijgen in het hardlopen! Ik genoot en geniet nog steeds van de frisse lucht, de beweging, het halen van (tussen)doelen en de podcasts in m’n oren.
Toen ik merkte dat ik vaker met een hypo thuis kwam, heb ik mijn basaal daarop aangepast. Een tijdelijke basaal is dan ideaal! Ik zorg dat ik genoeg brandstof (eten) in mijn lichaam heb en zo min mogelijk actieve insuline. Ik merk dat ik tijdens hardlopen veel gevoeliger ben voor insuline. De actieve insuline die dan al in mijn lichaam zit, werkt dan ineens té goed. Vandaar dat ik probeer met zo min mogelijk Insulin on Board (IOB) te vertrekken. Belangrijk: ieder lichaam is anders. Wat voor mij werkt, hoeft niet voor jou te werken. Dus ga je hardlopen en heb je moeite met de combinatie rennen en diabetes? Schakel je diabetesverpleegkundige in!
Heftige hypo tijdens het rennen
Het ging weken goed, totdat ik een paar weken geleden een heftige hypo kreeg tijdens het hardlopen. Ik merkte dat ik erg duizelig werd en stopte met rennen. Ik controleerde mijn bloedsuiker en dronk gelijk het pakje appelsap op dat ik bij me had. Ik liep verder om mezelf warm te houden, het was namelijk enorm koud buiten. Ook at ik bijna de hele rol Dextro tabletten op.
Het was donker, koud en de hypo ging maar niet weg. Waarom deze hypo zo heftig was? Er zijn meerdere factoren. Maar ik had hem niet kunnen voorkomen. Ik heb voor mijn hardlooprondje keuzes gemaakt waarvan ik dacht dat ze het beste waren. Als dan achteraf het effect niet is waar ik op gehoopt had, dan geef ik mezelf daar niet de schuld van. Wel leer ik ervan.
Gelukkig kon ik mijn ouders bellen die in de buurt waren. Binnen 5 minuten werd ik met de auto opgehaald. Ik was onwijs koud en kon geen woord meer uitbrengen. Wat was ik geschrokken! Ze hebben me gelukkig heel goed geholpen en een uur later had ik weer wat praatjes.
Lees ook: de 5 fases van een hypo
Hypo angst
Omdat ik zo was geschrokken van deze hypo, heb ik daarna erg weinig hardgelopen. De eerste keer vond ik het enorm spannend. Mijn vriend ging met me mee en halverwege gaf ik aan dat ik liever verder liep. Ik wilde absoluut niet weer zo’n hypo krijgen. Dit weekend ben ik weer alleen gaan hardlopen. Een klein rondje. Het ging super!
Een paar dingen die mij erg hielpen om me veilig te voelen:
- Ik heb mijn live locatie aangezet op WhatsApp. Zo kon mijn vriend vanuit huis gelijk zien waar ik was.
- Ik bleef in de buurt van mijn huis. Een rondje van 2 km twee keer rennen vond ik fijner omdat ik dan maximaal ongeveer 1 km van huis zou zijn.
- Mijn vriend was thuis en was goed bereikbaar.
- 2 pakjes appelsap in mijn jas en 1 rol Dextro in mijn tasje.
En nu? Ik ga er weer voor! Ondanks dat het niet heel soepel ging, heb ik wel mijn doel voor januari 2021 gehaald: 50 km hardlopen in 1 maand. Dit is ook het doel voor februari en ik heb er zin in! Op Instagram deel ik hoe het gaat (@girl0ninsulin).
Doe jij ook aan hardlopen? Heb je tips voor mensen met diabetes type 1 die gaan hardlopen? Laat het me weten in de reacties.
Liefs,
Myrthe
Meer lezen?
Myrthe Heida (1996), kreeg op haar vijfde de diagnose diabetes type 1. Ze schrijft over haar leven met diabetes type 1 op www.girl0ninsulin.com en deelt haar leven met diabetes op Instagram en YouTube als @girl0ninsulin.
