Reizen met diabetes – in Sri Lanka toen de coronacrisis uitbrak

Een jaar reizen met diabetes. Alles was geregeld. Dozen met pompen stonden klaar, zoveel mogelijk stripjes had ik bij elkaar in de potjes gepropt en ik had een thermosfles vol met insuline. Met een backpack voor driekwart gevuld met diabetesspullen ging op wereldreis. En dat was geweldig! Ik bezocht Jordanië, India en Sri Lanka. Thailand, Nepal en Indonesië lagen nog voor me in het vooruitzicht. Maar toen kwam Corona.

Lees ook: een jaar reizen met diabetes – mijn voorbereidingen

Corona was nog niet zo’n groot probleem toen onze wereldreis begon

Toen wij uit Nederland vertrokken, was er in onze woonplaats Tilburg één persoon besmet met corona. Hij behoorde tot een van de eersten en nog niemand zag een probleem en in Nederland was het nog rustig. Op de vliegvelden van de landen die we bezochten waren al wel voorzorgsmaatregelen genomen. We moesten briefjes invullen waarin gevraagd werd of je klachten had en er stonden warmtecamera’s. Maar we stonden nog wel gezellig met z’n allen opgepropt in de rij voor de douane check.

Hoe de wereld veranderde

Terwijl wij in Sri Lanka genoten van het digital nomad leven (reizen en werken tegelijk) liep de teller met besmette personen met het coronavirus wereldwijd op. We maakten ons er nog weinig zorgen over. Tot de teller in Nederland ook flink opliep en veel landen hun grenzen sloten. Veel mensen begonnen zich ook zorgen te maken om ons, nu we in Sri Lanka zaten terwijl corona een wereldwijde COVID-19 pandemie werd. Maar wij voelden ons in Sri Lanka veiliger dan in Nederland, aangezien het virus zich hier niet snel verspreidde. We besloten dan ook te blijven, ook toen er een landelijke lock-down werd uitgeroepen en we de straat niet meer op mochten. Politie en militairen reden af en aan en kwamen regelmatig met een omroeper nieuws brengen.

De maatregelen in Nederland werden ook steeds strenger en het begon ons te dagen dat dit niet zomaar over zou zijn. Dit kon nog wel weken of maanden duren, misschien zelfs langer. Tijd om onze keuze opnieuw te overwegen.

Geen keuze meer

Hoewel alles in me zei dat ik wilde blijven en niet terug naar Nederland wilde, was er eigenlijk geen keuze meer. In juni zou er familie langskomen om nieuwe pompen voor mij mee te brengen; dat hadden we zo afgesproken toen ik ging reizen met diabetes. Maar steeds meer vluchten werden geannuleerd en grenzen gesloten. De kans dat ze daadwerkelijk langs zouden kunnen komen, werd steeds kleiner. En daarmee ook onze mogelijkheden om te blijven. Zonder de pompen kan ik simpelweg niet leven en wie weet hoe snel we over een paar maanden terug zouden kunnen naar Nederland? Toen ook de vliegmaatschappijen verkondigden steeds minder vanuit Sri Lanka te gaan vliegen, was het duidelijk: we moesten zo snel mogelijk terug naar Nederland, nu het nog kon.

Op het vliegveld aangekomen zagen we dat bijna alle vluchten waren gecanceld, gelukkig was onze vlucht een van de twee vluchten die nog wel gingen. Het voelde erg dubbel om tijdens deze coronatijd waarin mijn veiligheid extra belangrijk was, een bom en bomvol vliegveld in te moeten stappen naar Nederland. Er zaten nu binnen een straal van 1.5 meter wel 6 andere mensen. Maar we kwamen gezond en wel veilig thuis.

Alles opgezegd

Thuis. Waar was dat eigenlijk? We hadden onze woning en onze baan opgezegd. Wat moesten we doen? We zijn als een gek gaan zoeken naar een woning en hebben hierbij de hulp van vrienden en familie gevraagd. Zo konden we via-via tijdelijk een appartementje bij iemand in de schuur huren, vlakbij onze beide ouders in Zeeland. Het was fijn om even dichtbij familie te zijn, zeker omdat we verder niets meer hadden.

Lees ook: een jaar reizen met diabetes #1

Vanuit daar zijn we gaan nadenken over dingen waar we eigenlijk pas over een jaar later over na wilden denken. Waar willen we wonen? Wat voor werk gaan we doen?

Een nieuw begin

Daar zijn we gelukkig vrij snel uitgekomen: ik schrijf deze blog in een park vanuit mijn nieuwe woonplaats Gorinchem. Volgende week begin ik aan een nieuwe baan in de marketing in Rotterdam. De afgelopen weken waren een rollercoaster en hebben we ons hele leven om moeten gooien. Maar ik ben blij dat ik nu weer rust heb in mijn leven en me niet dagelijks hoef af te vragen of mijn situatie nog wel veilig is.

En de reis? Die zetten we voorlopig uit ons hoofd. We gaan ons nu gewoon settelen en wachten tot de hele coronacrisis over is. Dan kijken we wel weer verder. Misschien nemen we ooit nog eens een sabbatical, misschien ook niet. Hoewel mijn leven een heel andere wending heeft genomen, kan ik dit met een glimlach en de zon op mijn gezicht schrijven.

Hoe heeft de coronacrisis jouw leven beïnvloed? Laat het weten in de reacties!

Meer lezen?

Talitha Paauwe (1997) is altijd al bezig met gezonde voeding en sporten. Maar die wortels en appels begonnen te vervelen. En de taartjes en chocolade werden steeds aantrekkelijker. Daarom begon ze met het maken en delen van gezonde recepten die aan de behoefte van een zoetekauw voldoen. Lekker én gezond. In 2015 kreeg ze er een uitdaging bij: diabetes type 1. Nu deelt ze haar ervaring met diabetes en gezond leven op instagram @stayhappy.nl en haar website stayhappy.nl.