In één van mijn vorige blogs kon je lezen over de eerste weken van mijn zwangerschap met diabetes. Maar hoe gaat het sindsdien met me? In deze blog vertel ik over het eerste trimester van mijn zwangerschap
Lees ook: zwanger & diabetes: de eerste weken
Ik ben echt zwanger!
Na de eerste echo besefte ik me pas écht dat ik zwanger ben en waar ik het allemaal voor heb gedaan en nog steeds doe: er zit een kindje met een kloppend hartje in mijn buik. Vanaf de zwangerschapstest voelde ik al de enorme verantwoordelijkheid voor die kleine doperwt in mijn buik. Dit werd nog versterkt door het zien van een bewegend kindje op de echo. Ik weet één ding zeker: ik ga er alles aan doen om dit kleintje gezond ter wereld te laten komen.
Wandelen, wandelen, wandelen
Maar oh, wat word ik op de proef gesteld in het eerste trimester. Vanaf een week of 7 ben ik supermoe en vaak misselijk. Mijn suikerwaarden stuiteren op en neer, vlakke lijnen zijn er nauwelijks. Mijn oplossing uit de eerste weken om te gaan wandelen bij een hoge suikerwaarde blijf ik volhouden: soms wel drie keer per dag een flinke wandeling van drie kwartier. De ene keer werkt het beter dan de andere keer. Maar echt hoge pieken weet ik zo gelukkig wel te vermijden. Maar soms schiet ik heel hard naar beneden een hypo in. Er is geen peil op te trekken.
Vóór mijn zwangerschap heb ik vaak gehoord dat diabetes en zwanger zijn hard werken is en nu weet ik wat dit betekent. Diabetes is er nu écht 24/7 en alle voorspelbaarheid is weg. Ik deel mijn dag in aan de hand van mijn glucosegrafiek en laat alles vallen als ik te hoog of te laag zit. Gelukkig krijg ik vanuit mijn werk alle support en kan ik diabetes echt op 1 zetten, elk moment van de dag én nacht.
Misselijk
Wekenlang ben ik elke dag misselijk, soms in vlagen, soms de hele dag. Voor mijn zwangerschap dronk ik liters thee en verslond ik fruit. Nu walg ik al bij het idee. Ook Dextro krijg ik niet goed weg, maar gelukkig werkt aanmaaklimonade thuis ook prima bij de lage glucosewaarden die vaak voorkomen. Een paar slokjes zijn al genoeg om uit een hypo te komen en dan nog stijg ik vaak zo weer door in een piek.
De suikerachtbanen baren me zorgen deze maanden. Als ik me er al niet lekker door voel, hoe moet ons kleintje zich dan voelen? Gelukkig zijn alle echo’s steeds goed en vanaf week 12 neemt mijn misselijkheid af. Ik krijg weer wat meer energie en het allerbelangrijkste: de vlakke glucosegrafieken komen langzaam terug! Aan het eind van het eerste trimester wordt mijn HbA1c gecontroleerd en deze is prachtig: 33. Het harde werken wordt beloond.
Lees ook: Zwanger & diabetes: de medische begeleiding
In mijn volgende blogs zal ik jullie op de hoogte houden van mijn zwangerschap. Heb je vragen voor me? Laat me dat dan vooral weten in de comments of stuur me een berichtje via mijn social media.
Meer lezen?
Leonneke van der Voort (1985), kreeg op haar twintigste de diagnose diabetes type 1. Ze deelt haar dagelijkse leven en passie voor eten op Instagram als @mysweetbalance en deelt gezonde recepten op haar eigen blog www.mysweetbalance.com.
