print-image

Het blijft een lastig onderdeel van diabetes: vertrouwen op je gevoel of kijken naar de cijfers? Meten is weten, maar soms heeft mijn gevoel gewoon gelijk.

Ik kan niet slapen…

Ik lig te woelen in mijn bed en het lukt niet om in slaap te komen. Het gebeurt helaas wel vaker; slapen is niet een van mijn beste skills. Hoe kan het dat ik deze keer niet kan slapen? Ik loop mijn rijtje met logische redenen af en op nummer 1 staat altijd: diabetes. Dus check ik mijn bloedsuiker. Mijn meter geeft aan dat ik de reden ergens anders moet zoeken: een nette waarde van 6.  Ik draai me om en sluit mijn ogen, geen reden om wakker te liggen.

Toch voel ik me onrustig en heb ik het gevoel dat ik laag zit. Ik ben een beetje nerveus, onrustig, voel me lam en heb zin in zoet eten. Nogmaals check ik, nog steeds 6. Vals alarm. Maar mijn gevoel, mijn intuïtie zegt iets anders. Mijn gevoel zegt dat ik daadwerkelijk laag zit, of binnenkort een hypo krijg. Maar ook de pijl die de richting van mijn bloedsuiker aangeeft, staat netjes vooruit.

Lees ook: Diabetes en slaap: niet altijd een gouden combinatie

Meten is weten. Of toch niet?

‘Meten is weten’ was één van de eerste dingen die ik leerde na mijn diagnose en daarom probeer ik het onrustige gevoel los te laten en de rust van de nacht op te zoeken.

Maar een half uur later is Klaas Vaak me nog steeds niet komen opzoeken en check ik toch nog maar een keer mijn bloedsuiker. En ja hoor: een hypo. De reden van mijn onrust. Had mijn gevoel toch gelijk! De volgende keer toch maar beter naar mezelf luisteren?

Talitha, vertrouwen, gevoel, cijfersEen paar weken later gebeurt het volgende. Ik lig ik weer in bed en probeer te slapen. Voel me goed, ben moe en verwacht dat ik dus wel snel in slaap zal vallen. Ik sluit mijn ogen en wacht op zoete dromen die me komen overvallen. Maar dan zegt een klein stemmetje in mijn hoofd: check je bloedsuiker. Het stemmetje van mijn intuïtie. ‘Nergens voor nodig denk ik’, ‘ik voel me prima!’ Toch weet ik dat ik niet kan slapen voordat ik naar dat stemmetje heb geluisterd en daarom check ik toch maar mijn bloedsuiker. En wat verschijnt daar op het scherm? Een bloedsuikerwaarde van 3. Goh, die intuïtie van mij is toch niet gek, heeft een hypo zelfs nog eerder door dan ikzelf. Toch handig.

Lees ook: Wat te doen bij een hypo? Mijn 5 favoriete hypo treats.

Luisteren naar je gevoel

Het blijft een lastig onderdeel van diabetes: luister je naar je gevoel of kijk je naar de cijfers? Als ik hard gesport heb en moe ben, voelt mijn lichaam ook weleens aan zoals bij een hypo, zonder daadwerkelijk zo laag te zitten. Sommige andere keren heeft mijn gevoel weer wél gelijk.

Heb jij dit ook weleens? Baseer je jouw handelen soms ook op je gevoel, terwijl je op basis van de cijfertjes iets anders zou moeten doen? Laat het mij weten in de reacties.

Meer lezen?

Profielfoto TalithaTalitha Paauwe (1997) is altijd al bezig met gezonde voeding en sporten. Maar die wortels en appels begonnen te vervelen. En de taartjes en chocolade werden steeds aantrekkelijker. Daarom begon ze met het maken en delen van gezonde recepten die aan de behoefte van een zoetekauw voldoen. Lekker én gezond. In 2015 kreeg ze er een uitdaging bij: diabetes type 1. Nu deelt ze haar ervaring met diabetes en gezond leven op instagram @stayhappy.nl en haar website stayhappy.nl.

3 Reacties

  • Mirjam schreef:

    Ik heb geleerd om mijn bloedsuikermeter als “waar” te nemen. Ik voel mijn hypo’s niet meer en dat is heel vervelend. Gelukkig heb ik sinds ik mijn diabetes hulphond Pip heb een wandelend hypo alarm. Zij maakt me s nachts wakker bij hypo’s en durf ik weer te slapen. Zou niet meer zonder kunnen. Ze is vaak ook sneller dan de sensor.

Reageer