print-image

Toen ik negen jaar was kreeg ik de diagnose diabetes type 1. Dit was flink schrikken en mijn leven veranderde meteen. Ik schrijf vaak over hoe het voor mij is om te leven met diabetes, maar in deze blog vertellen mijn ouders, Diana en Wilko, hoe het is om een kind met diabetes type 1 te hebben. Ik heb hiervoor mijn ouders geïnterviewd.

Kun je het moment nog herinneren waarop ik de diagnose diabetes kreeg?

Diana: Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat we de diagnose diabetes type 1 kregen. Je was al weken aan het tobben met vage klachten: moe, koud en nachtelijk bedplassen. Uiteindelijk zelfs zoveel plassen en drinken, dat we zelf al diabetes vermoedden. We hebben je geprikt, op een zondag, toen we op verjaardagsvisite waren. Iemand had een metertje bij zich. De uitslag was HI. Nogmaals prikken en wederom HI. We hebben gelijk de huisartsenpost gebeld en moesten meteen komen. Ook daar gaf de meter HI aan. De kinderarts werd gebeld en we moesten meteen naar het ziekenhuis komen waar je op de kinderafdeling werd opgenomen. Ik kan me herinneren dat je waarde daar boven de 55 bleek te zijn.

Wilko: Het was inderdaad op een verjaardagsfeestje en je was steeds maar aan het drinken. We zijn die dag naar het ziekenhuis geracet. Het was nogal druk in het ziekenhuis en de arts vertelde ons even snel in de gang dat het om diabetes ging. Hij verontschuldigde zich en vertelde dat het een serieuze ziekte was.

Lees ook: de dag dat ik de diagnose diabetes type 1 kreeg

Wat ging er op dat moment door je heen?

Diana: We schrokken enorm! De kinderarts kwam en heeft alles duidelijk uitgelegd, maar onze wereld veranderde. Van onbezorgd zijn naar bezorgd zijn om de gezondheid van je kind met diabetes.

Wilko: In eerste instantie dacht ik dat het wel mee zou vallen en dat we er het beste van zouden gaan maken. Dat heb ik flink onderschat.

Wat vond je de lastigste momenten in de eerste jaren?

Diana: Ik vond het in het begin zo moeilijk om je zo ziek te zien. Je moest vaak overgeven en was moe. Ik vond het ook lastig om mijn eigen kind te moeten spuiten. Maar er volgden nog meer lastige momenten, zoals van spuiten over op de insulinepomp. Je kunt diabetes nooit uitzetten en moet 24 uur denken en zorgen. We waren nachten in de weer en je was slecht instelbaar. Ook waren er ziekenhuisopnames. Je was dan zo ziek, lag aan toeters en bellen en ik voelde me dan vaak schuldig. Waarom kreeg ik je waardes niet naar beneden? Je kreeg er een depressie bij en problemen met je zusje door onder andere je stemmingswisselingen. Ook op mijn werk bleef ik me zorgen maken en werd ik regelmatig gebeld dat ik naar school moest komen om een pomp te vervangen. Er waren dus best veel lastige momenten.

Lees ook: mijn zus(je) heeft diabetes type 1

Wilko: Ik vond de nachten heel zwaar. Veel wekkers om je eigen kind te moeten prikken. Ook vond ik het heel erg om mijn kind zo ziek te zien. Jij moest overal op letten en ik kon alles doen. Ik heb vaak gewild dat ik diabetes had. Jij had en hebt tenslotte nog een heel leven voor je.

Wat heb je allemaal moeten veranderen om zo goed mogelijk voor mij en mijn diabetes te zorgen?

Want ook jullie leven veranderde op het moment dat ik diabetes kreeg.
Diana: Het gezinsleven heeft behoorlijk te lijden gehad, maar met elkaar zijn we er sterker en hechter door geworden.

Wilko: Ik heb altijd geprobeerd om nog steeds de humor erin te houden, ondanks je ziekte. Uiteraard stond ons leven wel op z’n kop. Het moeilijkste vind ik dat je diabetes nog steeds niet onder controle is. Ik zou je dat zo gunnen. Maar verder voelt een dochter met diabetes niet anders als mijn andere dochters.

Wil je verder nog iets kwijt?

Diana: Als ik het kon overnemen, dan zou ik dat DIRECT doen.
Wilko: Ben super blij met je en heel trots op hoe je het allemaal doet.

Lieve papa en mama, bedankt dat jullie mee wilden werken aan deze blog!

Heb jij ook een kind met diabetes? Hoe is dit voor jou? Ik ben benieuwd. Laat het weten in de reacties!

Meer lezen?

Devlin Klaauwer is 22 jaar jong en kreeg ruim 13 jaar geleden de diagnose diabetes type 1. Haar leven stond op dat moment op zijn kop. Nu 13 jaar later heeft ze leren leven met diabetes en haalt ze alles uit het leven wat erin zit! Ze blogt en vlogt over haar leven met diabetes en deelt elke dag wat op haar Instagram @thelifeofadiabetic.

Reageer