‘’Als we geen diabetes hadden gehad, dan hadden we hier nooit gezeten’’. Ik keek Sanne aan en er ontsnapte een enthousiast glimlachje van mijn gezicht. Daar zaten we dan. Op de 35e etage van een chique gebouw, aan de rand van Wenen, bij het media- en bloggersevent van Roche. Het was nog rustig, want we waren op tijd aangekomen. Hierdoor hadden we de kans om nog even rustig op een bankje te genieten van het wonderschone uitzicht over Wenen. Het was de perfecte locatie om te overdenken hoe we hier waren beland. Als prille jongvolwassenen is het niet heel vanzelfsprekend om bij internationale netwerkbijeenkomsten en wetenschappelijke congressen te komen.
Bedorven slagroomtaart
Dat we met Roche mee mochten naar Wenen, was voor mij niet alleen leuk en interessant maar ook een beetje levenservaring. Het is ook precies het ding dat diabetes hebben een beetje minder erg maakt. Als de slagroom op een bedorven taart. Het klinkt misschien een beetje sneu. Ik kan van diabetes helaas niets leukers maken dan een bedorven taart, maar ik kies er zelf voor om alleen de slagroom er vanaf te likken. En ik kan je vertellen: dat smaakt ook lekker! Bovendien zijn we in Wenen bezig met het ontwikkelen van allemaal anti-schimmelmiddelen die de taart wat minder rottig maken. Daar doe je het voor!
Sanne en ik waren allebei al eens eerder mee geweest. Sanne naar Lissabon, ik naar Parijs, maar deze keer zaten we op de 35e etage te overleggen dat het nu écht anders was. Dit keer waren we niet in ons eentje de benjamin van het gezelschap, maar met z’n tweeën. En eerlijk is eerlijk: wat is het fijn om je op die manier een stuk beter op je gemak te voelen! Het was een wereld van verschil tegenover mijn ervaring in Parijs, die ook leuk was, maar heel anders.
Het is en blijft bijzonder: op je 19e naar congressen in het buitenland en je verdiepen in wetenschap, technologie, farmaceutische bedrijven en netwerken met andere type 1-ers. Thuis kunnen vrienden en familie zich er vaak niet zo veel bij voorstellen. Niet zelden heb ik de vraag gekregen ‘wat ik dan eigenlijk zou gaan doen’ in Wenen. Nou … enorm veel leuk en interessante dingen!
Nieuwe ontwikkelingen
Samen met Bastiaan, Judith, Brigiet en Sanne boog ik me over een nieuwe diabetesapp en de nieuwe implanteerbare sensor van Roche: Eversense. Hoewel ik er in Parijs nog een beetje sceptisch over was, groeit mijn enthousiasme over deze sensor gestaag, en na de ATTD in Wenen ben ik helemaal om: die Eversense is écht een interessant dingetje om goed in de gaten te houden. We luisterden, keken, hebben overlegd en gaven feedback. Op de informatiemarkt op de ATTD gingen we op zoek naar nieuwtjes en interessante mensen. We leerden andere bloggers kennen en waren dolgelukkig om onze zuiderburen uit België weer te zien. Ook hebben Sanne en ik zeer professioneel cocktails leren shaken (jazeker: alcoholvrij én soort-van-suikervrij). We hebben heel Wenen afgezocht naar Dextro Cola, bijzondere suikervrije drankjes gevonden, en ons Duits geoefend op de taxichauffeur die erg om ons gestuntel kon lachen.
Ik heb gezellige, fijne en bijzondere dagen gehad in Wenen en vind het vooral heel positief dat Roche inziet hoe belangrijk de feedback van patiënten (of zoals ze ons op het congres genoemd hebben: ‘’experience specialists’’) is. Ook vind ik het heel fijn dat wij, als nieuw bestuur van Stichting ééndiabetes, nog altijd de kans krijgen om daar een bijdrage aan te leveren. We doen immers niets liever dan de technologie naar een hoger niveau tillen en gebruiksvriendelijker maken (de taart wat minder rottig maken). Want óók voor jongvolwassenen is de diabetestechnologie van onschatbare waarde!
Anne Jacobs
Je bent een eerste klasse experience specialist Anne. Fijn dat je er bij was!