Goedemorgen. Het is een uur of zeven en de wekker is net gegaan en mijn diabetesgedachten beginnen direct. Het eerste wat ik denk als ik wakker word: ‘’hoe hoog zou mijn bloedsuiker zijn en hoe is de nacht gegaan?’’. Vervolgens scan ik mijn sensor en zie ik een hoge waarde. Mijn volgende gedachten: ‘’Heb ik gisterenavond nog iets gegeten? Heb ik een hypo gehad vannacht?’’. Ik geef wat extra insuline, stap uit bed en kleed me aan. Eenmaal beneden begin ik aan mijn ontbijt. Warme havermoutpap, daar heb ik zin in. Hoeveel koolhydraten zitten hierin? Hoeveel insuline heb ik hiervoor nodig? Ga ik straks wat actiefs doen? Ik denk na, tel de koolhydraten en hoop dat ik alles goed gedaan heb.
Lees ook: #sTr1peD: zo vaak denk ik per dag aan diabetes
Oh nee, hypo ..
Ik kom aan op mijn werk. Ik ben aan het trillen en scan mijn sensor. Hypo! Ik denk na over wat ik ga eten om de hypo te verhelpen. Verder bedenk ik me dat ik mijn pomp misschien een tijdje lager moet zetten. Ik moet nog even doorwerken tot 12 uur voordat ik kan lunchen. Lastig, want ik wil hem ook niet te laag zetten, want ik wil ook geen hyper. Ik doe wat ik denk dat het beste is en ga aan het werk.
Tijd voor de lunch
Het is 12 uur, tijd om te lunchen. Ik ben benieuwd wat mijn waarde is en scan mijn sensor. Yes, een mooie waarde! Ik heb goed gehandeld tijdens de hypo. Ik bereken de koolhydraten in mijn lunch en bedenk me hoeveel insuline ik hiervoor nodig heb. Vanmiddag hebben we een drukke groep dus misschien heb ik wel wat minder insuline nodig dan normaal?
Verkeerd gedacht
Helaas, de middag was rustiger dan verwacht en mijn waarde stijgt. Ik bedenk me wat in nu ga doen. Ik heb insuline nodig, maar misschien niet te veel. Rond een uur of 4 zak ik altijd en ik moet tegen die tijd nog naar huis toe fietsen. Waar doe ik goed aan?
Mijn werkdag zit erop
De werkdag zit erop en ik fiets naar huis. Ik ben thuis en scan opnieuw mijn sensor. Ik zie een pijl omlaag. Dit betekent dat mijn waarde gaat zakken. Ik bedenk me hoelang het nog duurt voordat we gaan eten. Dit duurt nog wel even dus het lijkt me slim om nog even wat koolhydraten te eten.
Rond 6 uur gaan we aan tafel en scan ik opnieuw mijn sensor. Oeps, te hoog. Misschien toch te veel koolhydraten gegeten? Ik bereken opnieuw hoeveel insuline ik nodig heb en start met het avondeten.
Slaaplekker
Ik ben de avond goed doorgekomen met mooie waarden. Rond een uur of 10 stap ik in bed en scan, zoals altijd voor het slapen, weer mijn sensor. De sensor geeft aan dat mijn waarde goed is, maar wel wat aan de lage kant. Kan ik zo wel gaan slapen? Krijg ik dan vannacht geen hypo? Zou het voldoende zijn om mijn pomp wat lager te zetten of moet ik nog wat eten? Al deze gedachten spoken door mijn hoofd. Rond een uur of 11 laat ik ze los en probeer ik te gaan slapen. Even een aantal uur geen gedachten over diabetes. Morgen als de wekker gaat beginnen mijn diabetesgedachten gewoon weer opnieuw.
Lees ook: Wat betekent diabetes voor mij?
Hoe is dat bij jou? Gaan jouw diabetesgedachten ook de hele dag door?
Meer lezen?
Devlin Klaauwer is 22 jaar jong en kreeg ruim 13 jaar geleden de diagnose diabetes type 1. Haar leven stond op dat moment op zijn kop. Nu 13 jaar later heeft ze leren leven met diabetes en haalt ze alles uit het leven wat erin zit! Ze blogt en vlogt over haar leven met diabetes en deelt elke dag wat op haar Instagram @thelifeofadiabetic.
